Kort verslag van de reis naar onze Oekraïense vrienden in Polen

Al meer dan 12 jaar hebben wij nauwe banden met het kindertehuis Children’s Path in Velyki Mosty in Oekraïne. Vorig jaar augustus zijn wij met z’n vieren nog op bezoek geweest en hebben 12 dagen animatie verzorgd voor de kinderen. Wie had kunnen bedenken dat wij deze kinderen en hun begeleiders ruim een half jaar later op een opvangadres in Polen weer zouden bezoeken. Gevlucht voor de oorlog opnieuw geen ‘thuis’ meer.

Op 2 maart is Nikolay Shagarov met 5 begeleiders en 31 kinderen gevlucht vanuit het kindertehuis in Oekraïne naar Polen. Er was een directe noodvraag om hulp. De diaconie heeft een gift gegeven voor voeding en medicijnen en hulp aan vluchtelingen in Oekraïne waar Nikolay ook hulp aan geeft.  

Wij hebben een Facebook actie gestart om nog meer geld in te zamelen. Dit was een groot succes en na een aantal dagen was duidelijk wat er concreet nodig was. Medicijnen, schoenen, schoolartikelen en veel liefde. Vooral dat laatste kan je moeilijker geven van afstand. Daarom besloten wij om wederom met z’n vieren in de auto te stappen en naar Polen te rijden.

Vrijdagavond 18 maart vertrokken wij richting Rabka Zdróy in Polen met een auto en dakkoffer vol. De kinderen wisten van niets. De verbazing was dan ook zeer groot toen wij daar zaterdagmiddag aankwamen. Een emotioneel weerzien. In ‘Good Times and Bad Times’ moet je voor elkaar klaar staan. De kinderen wilden gelijk buiten spelen met Laurens, Romee en Dirk Jan. Ida heeft geluisterd naar de verhalen van de leiding, zij hebben hun familie, vrienden en alles achtergelaten om voor de kinderen te zorgen. Dat dit een zware taak is, was van de gezichten af te lezen. Ook de zorg voor 31 kinderen waarvan er een aantal ziek waren, dus slapeloze nachten breekt op. Ida spreekt haar dankbaarheid uit om dan een luisterend oor en een schouder te kunnen bieden. De medicijnen, tandverzorging artikelen, schoenen, schoolartikelen en tekeningen waren ontzettend welkom. De tekeningen gemaakt door een schoolklas van Myriam Verhoef werden opgehangen in de slaapkamers van de kinderen. Zo mooi om te zien!

Ondertussen gaat onder aansturing vanuit Polen het werk van Nikolay in Oekraïne door. In het kindertehuis in Velyki Mosty worden nu kinderen, hun moeders en enkele vaders opgevangen uit Kiev en Marioepol. De medewerkers welke achtergebleven zijn koken en zorgen weer voor landgenoten die uit het oorlogsgebied gevlucht zijn. 
Waarom is Nikolay daar dan niet gebleven? Het kindertehuis ligt vlakbij een militair depot en het risico bestaat dat dit ook gebombardeerd gaat worden. De veiligheid van de kinderen gaat boven alles en Nikolay voelt deze grote verantwoording en heeft daarom besloten weg te gaan. Momenteel is hij bezig om met hulp van Amerikaanse vrienden te proberen om de kinderen naar de US te laten reizen. Nikolay hoopt daar zijn grote gezin onder te brengen en zelf weer terug te gaan naar Velyki Mosty in Oekraïne. Daar zal hij blijven zorgen voor kinderen en hun ouders die geen ’thuis’ meer hebben door deze afschuwelijke oorlog. Diep diep diep respect voor deze man! Zodra het weer mogelijk is ‘For sure we come back!’ hopen alle kinderen weer herenigd te worden in hun ‘thuis’ in Velyki Mosty in Oekraïne.

Maar zolang ze niet weten wat de dag van morgen brengt blijven ze in Rabka Zdrój.

De eigenaren van Vakantiehuis Marzena in Rabka Zdrój en hun familie zorgen liefdevol voor de kinderen en hun begeleiders, daarnaast voor nog een 60-tal vluchtelingen. Onderdak en eten gratis. Ook voor Marzena is een financiële vergoeding achtergelaten.

Na twee dagen van (vooral) veel spelen met de kinderen maar ook emotionele gesprekken en verhalen aanhoren, lachen en huilen kwam het moment van afscheid nemen veel te snel.

Met tranen in onze ogen, brok in de keel maar een grote lach ter bemoediging werd er afscheid genomen om vervolgens te roepen ‘Do Zaftra’ TOT MORGEN!

Het weerzien zal morgen niet zijn maar ‘For sure we will meet again’! En hopelijk in hun eigen mooie land. Waar hun ‘Thuis’ is, Children’s Path!

Wij zijn dinsdagavond 22 maart weer ‘thuis’ gekomen. Met een hart vol dankbaarheid en herinneringen aan een ongelofelijk indrukwekkende reis.

Wij bedanken iedereen voor de vele donaties welke wij mochten ontvangen en blijven het werk van Children’s Path steunen. Ook dank aan de Ontmoetingskerk gemeente voor hun bijdrage. Dank dank dank! Slava Ukraine, eer aan Oekraïne! Dat er gauw een einde mag komen aan de oorlog want iedereen hoort in vrijheid te leven! 

Dirk Jan Timmer, Laurens, Romee en Ida Verkerk

Geplaatst in Nieuws.