We beleven voor liefhebbers een geweldige sportzomer: EK voet- bal, de Olympische Spelen, de Tour de France, de tennistoernooien van Roland Garros en Wimbledon. Daarom hier een luchtig stukje over sport en bijbel. Ja, er zijn belangrijkere dingen aan de gang in de wereld. Maar ik ben het eens met mensen die sport zien als een verbindend element tussen mensen. En die verbinding is hard nodig in deze tijd. Verbinding? Als je kijkt naar de gezichten op de tribunes beschilderd met de stamkleuren van het land dan zou je zeggen: het is oorlog. Maar dan vrolijk.
Er staat weinig over sport in de bijbel. In het Oude testament niets bij mijn weten. In het Nieuwe wel. Maar dat is ontstaan in die Hellenistische, Romeinse wereld van toen. En daarin was sport belangrijk. Daar zijn de
Olympische Spelen ont- staan. En in Korinthe wer- den om de twee jaar grote sportwedstrijden georga- niseerd. Sport was ook een vast onderdeel van de op- voeding. En dus aanwezig in de samenleving waar- in Paulus zijn boodschap bracht. Op vazen en andere overblijfselen uit die tijd zie je speerwerpers, discuswer- pers, hardlopers, worste- laars. En het zou Paulus niet zijn als hij ook dat niet aan zou grijpen om het evange- lie van Jezus Christus in te verpakken. De Joden een Jood, de Grieken een Griek.
Heel bekend is de tekst uit 1 Korintiërs 9: 24-25. Daarin komen twee sporten voor: rennen en boksen. Paulus houdt de gemeente dit voor: laten we zijn als atleten in een hardloopwedstrijd. Die leiden daarvoor een beheerst leven. Topsporters weten hoeveel ze ervoor moeten opgeven om de top te bereiken! Gericht op één doel: “Ren als een atleet die wint”. Maar “wij doen het niet voor een vergankelijke erekrans maar voor een onvergankelijke”. Grappig dat Paulus zich- zelf daarna vergelijkt met een bokser. Volgens mij was hij dat figuur- lijk gesproken ook. Maar dan in woordgevechten met argumenten. Hij zegt: “Ik ben niet als een vuistvechter die maar in de lucht slaat”, ik hard mezelf, en oefen me in zelfbeheersing”. Boksen is wat anders dan straatvechten. Het heeft regels.
De kerk als een verzameling topsporters? Allemaal fanatiek bezig met oefenen, ons dingen ontzeggen waar de wereld van geniet? Alleen gericht op die Beker straks? Volgens mij hebben topsporters er soms zoveel voor over dat hun lichaam voor hun 40ste is opge- brand. Lijkt me niet gezond. En het woord fanatiek in verband met geloof heeft nare kanten. Maar we kunnen ook weer geen zondags- sporters zijn. Alleen maar recreatief. Daarmee win je niet. Geloof in Christus vraagt dagelijkse oefening. Fit blijven. Tot aan de hemel- poort zou Paulus misschien zeggen. Het is een levensstijl die ook hier ondertussen wel heel gezond is. Oefenen in vertrouwen op de Heer, vrede, zelfbeheersing, vergeven. Oefenen in wat de Heer van ons vraagt. Een hele gymzaal vol.
Fijne zomer gewenst!
Ds. Ronald Blokland (Wijkgemeente De Ark)