De enige sport die ik ooit in de zaal heb beoefend is volleybal. Een van de mooiste dingen bij volleybal vind ik de time-out. De trainer kan een aantal keren per wedstrijd bij de scheidsrechter een time-out aanvragen. Dat is een onderbreking van het spel gedurende een paar minuten waarbij de spelers worden gemotiveerd, gestimuleerd en geïnspireerd tot beter spel. Zo kreeg ik ooit te horen dat ik mij niet met de punten moest bemoeien, maar met het spel: ‘Jij moet de wedstrijd loslaten. Jij bent veel te gespannen met de puntentelling bezig. Houd meer contact met de bal!’
Winst
De trainer heeft gelijk. (De trainer heeft altijd gelijk, maar dat is een ander verháál.) Ik kijk veel te vaak op het scorebord. Alle concentratie moet op de bal in het spel liggen. En dan maar zien wat er van gaat komen. Ondertussen staat de coach van het andere team te schelden en te tieren op zijn spelers. Ze staan er gespannen bij. Dan gaat de wedstrijd verder. We gaan er als team goed tegenaan. En de peptalk van onze trainer heeft succes: we winnen uiteindelijk de wedstrijd.
Corona-time-out
Een time-out kan nuttig zijn. Zoals een vakantie nuttig kan zijn. Een tijd om even te stoppen met iets kan bijzonder zinvol zijn. Het ligt er natuurlijk aan hoe je vakantie viert, want voor je het weet stop je die ook weer vol met allerlei verplichte dingen. Dat is geloof ik niet de bedoeling. De coronatijd probeer ik ook als een soort time-out te zien. We moeten allerlei oude verbanden en gewoontes, werkmethodes en samenkomsten, kerkdiensten en sportwedstrijden, loslaten. En nu blijkt dat we daar allemaal, de een meer en de ander minder, moeite mee hebben. Want de coronatijd duurt heel wat langer dan de vakantietijd. Toch kunnen we ook de coronatijd zien als een soort time-out.
Maria of Marta?
Zelf geloof ik dat wij dat kunnen als we op een soort Maria lijken. Maria was een vriendin van Jezus. Samen met haar zus Marta had ze een huis. Jezus zou bij ze komen eten. Hij kwam bij hen binnen en ging zitten. Maria zat bij hem en ze luisterde naar wat hij te zeggen had. Ze kreeg daar een gelukkig gevoel van. Ze vergat het eten in de keuken helemaal. Ze had, zou je kunnen zeggen, een time-out genomen. Toen Marta echter binnenkwam zei ze tegen Jezus: ‘Kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen! Jezus antwoordt daarop: ‘Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Toch is er maar één ding echt nodig en dat goede deel heeft Maria gekozen!’ (Lucas 10: 40-42)
Maar één ding?
Je hebt maar één ding nodig, zegt Jezus. Wie weet wat dat is? Misschien hebben we allemaal wel een time-out nodig om dát te ontdekken. Deze coronatijd, deze tussentijd, zou nuttig kunnen zijn om dát te ontdekken. Misschien is de tweede coronagolf er omdat we dreigden terug te vallen, na de eerste golf, in het oude gedrag. We moeten gewoon nog wat langer nadenken, hoe moeilijk het ook is, over hoe wij ons leven na deze tussentijd willen gaan leven. En vooral om ons in te scherpen dat wij ons niet moeten làten leven, maar liever zélf leven! Om te leren het goede deel te kiezen.
ds. Piet Vellekoop