(of deze keer als titel: Van het Domplein)
Een knipoog van boven
In de zeven jaar dat ik in Utrecht studeerde kwam ik vaak in de Domkerk. Als je even wilt ontsnappen aan de drukte van de stad vind je daar een oase van rust. En niet te vergeten een Domcafé waar je de grootste bonbons van heel Utrecht kunt krijgen! Soms ging ik even in de kerkbanken zitten en keek naar de hoge muren en het lichtspel van de ramen. Dan zat ik te dagdromen dat ik ooit in deze indrukwekkende kerk op de kansel zou mogen staan en de mensen vandaar zou mogen toespreken. Dat het orgel daarna een indrukwekkende Psalm zou inzetten en honderden stemmen zouden klinken.
Deze dagdroom werd werkelijkheid op de avond van 14 januari 2019. Ik stond toen niet op de preekstoel in de Domkerk maar op een podiumwagen voor de Domkerk met het zicht op de Domtoren. Op uitnodiging van het COC mocht ik daar honderden mensen toespreken. Met een boodschap dat christen zijn en LHBTI’er zijn, prima samen kan gaan. Dat liefde haat overwint, dat het licht sterker is dan het donker, dat de ene minderheid de andere minderheid nodig heeft en dat minderheden een zegen kunnen zijn voor de meerderheid.
Daarna werd een moderne Psalm ingezet:
Love shine a light in every corner of the world
Let the love light carry let the love light carry
Light up the magic for every boy and girl
Let our love shine a light in every corner of the world
Ruim 400 mensen van binnen en buiten de kerk in alle soorten en maten zongen op straat de sterren naar beneden. Ik heb zelden zo’n ontroering en verbondenheid tussen totaal verschillende mensen gezien. Mijn ouders die in het publiek stonden pinkten een traantje weg en met hen vele anderen. Ik zie deze gebeurtenis als humor, een knipoog van boven. Dat nota bene dankzij de mensen in Nashville mijn droom in Utrecht uitkwam, ja zelfs nog mooier werd dan ik ooit had durven dromen. Dat uw mooiste dromen ook mogen uitkomen, op wat voor manier dan ook.
ds. Jochem Stuiver