Een veilige kerk
Als alles doorgaat zal op 13 mei een vluchtelinge in onze kerk gedoopt worden. Sinds juni 2014 is zij dan de zevende. Dat is best bijzonder. Zelf heb ik voor 2014 nog nooit een vluchteling gedoopt en dan straks al voor de zevende keer. Wie had tien jaar terug kunnen bedenken dat onze kerk een klein beetje groeit door vluchtelingen? Ook heel bijzonder vind ik dat zij allemaal op eigen initiatief onze kerk hebben gevonden. Of misschien ook niet zo verbazingwekkend. Vluchtelingen hebben wel geleerd om hun eigen weg te zoeken en te vinden. Feit is dat we daar zelf als gemeente niets voor hebben gedaan, ze komen vanzelf door onze deuren naar binnen. Sommigen zelfs met het idee dat God hen zei dat ze hier moesten zijn.
Als ik hen vraag wat ze in onze kerk vinden dan is bijna altijd het antwoord rust en vrede van God en een vriendelijk gezicht. Heel vaak kunnen ze in het begin niets volgen van het Nederlands maar gaandeweg leren ze vanzelf steeds meer. Ze vertellen me dat de kerk de enige plek is waar ze zich echt veilig voelen. Vooral omdat de mensen allemaal zo aardig zijn, al is communicatie in het begin vaak lastig. Om daar wat aan te doen maak ik met oud-onderwijzer Jan Naves vaak een combi. Hij geeft deze mensen eerst een uur taalles en aansluitend kom ik langs met de Kijkbijbel. Daar lezen we samen hardop uit en bespreken de verhalen en het christelijk geloof. Ontroerend is het om te merken hoeveel herkenning en overeenkomst er soms is tussen hun levensverhalen en de verhalen in de Bijbel. Een verhaal over de storm op het meer bijvoorbeeld, daar weten ze zelf alles van als ze met een boot over de zee zijn gevlucht. Dat raakt hen heel diep. Dankbaar zijn ze dat ze een veilige plek, een veilige kerk hebben gevonden.
Uit contacten met mensen in Oost-Europa weet ik dat een veilige kerk niet vanzelfsprekend is, in het bijzonder niet voor minderheden op het gebied van etniciteit, taal, geaardheid of ras. Gelukkig wil de Ontmoetingskerk wel een veilige kerk zijn en hoort zij op dit moment bijvoorbeeld bij de 110 kerken in Nederland die als veilig voor LHBT’ers zijn aangemerkt (zie wijdekerk.nl). Veilig omdat zij bewezen heeft dat alle taken en ambten -inclusief die van voorganger- openstaan voor iedereen en alle liefdesrelaties tussen mensen een zegen kunnen ontvangen. Niet alle kerken hoeven zo te zijn maar het is goed dat er een aantal zijn voor vluchtelingen en andere minderheden. Dat mag best wel eens gezegd en gevierd worden, dat gaan we in ieder geval doen op 13 mei.
ds. Jochem Stuiver