Zondag 25 maart was een feestelijke dag want Hans en Gonda Brakke, Ronald en Marieke Ramp, Iris Volmer en Margot de Vries deden belijdenis van hun geloof. En dat deden ze allemaal op hun eigen, unieke manier: via het voorlezen van een tekst, het zingen van een lied of door het musiceren op trompet. In combinatie met Dennis de Bruijn (orgel/piano), Jocelynn van den Berg (zang) en de Palmpasenoptocht door de kinderen in de kerk werd het een prachtige dienst.
Ds. Jochem Stuiver hield een minipreek van minder dan 10 minuten en die bleef je, misschien ook wel door de korte duur, bij. Wat heeft een vraagteken met God te maken? Misschien wel meer dan je denkt. Een kleine samenvatting, ook terug te luisteren via Kerkdienst gemist (37.02 – 46.05).
Iedereen die wel eens een bijbel opengeslagen heeft, weet dat de teksten vaak meer vragen dan antwoorden opleveren. Hoe kan dat nou, een struik die brandt, maar niet verbrandt? Wie is God en wat is uw naam? Door vragen te stellen groei en leer je; je wordt mens. God zegt: ‘Mijn naam is: ik zal zijn die ik zal zijn’. Een God die er in de toekomst zal zijn, in wat voor hoedanigheid dan ook. Maar tegelijkertijd ook een God die er in het verleden was en vandaag de dag nog steeds is. Een bijzondere naam waarin je God als mysterie eigenlijk niet in taal kunt vangen. God zelf is de vraag, hij is het vraagteken. En wij zijn het antwoord, u en ik. Wij geven antwoord door op een bepaalde manier te leven, of je nou gelovig bent of niet. Het gaat erom dat je de antwoorden leert leven: niet het geloof opleggen, maar elkaar helen en helpen. Heb je naaste lief als jezelf. Maak ruimte voor de mening van een ander en met liefde voor elkaar. Kunstenaar Michelangelo zei het treffend: ‘De liefde voor de ander is de vleugel die God aan de mensen heeft gegeven om dichterbij Hem te zijn’.
