Het zal niemand zijn ontgaan vermoed ik dat de Olympische Winterspelen momenteel aan de gang zijn in PyeaongChang (Zuid-Korea). Nederland is als vanouds bij het schaatsen vertegenwoordigd. Wekenlang is men met schema’s en kwalificatiewedstrijden in de weer wie wel en niet mogen deelnemen. Met als kernvraag, voor zover ik het heb begrepen: Wie hebben waar de meeste kans op een medaille?
Toch vraag ik me af of dit allemaal nog wel iets met de oorspronkelijke Olympische gedachte te maken heeft. Volgens de overlevering heeft Pierre de Coubertin, de grondlegger van de moderne Olympische Spelen als volgt bedoeld: Het belangrijke in het leven is niet de triomf, maar de strijd. Het essentiële is niet om te hebben gewonnen, maar om goed te hebben gestreden.
Daar hoor ik als predikant een verwijzing naar Paulus’ woorden in over het strijden van de goede strijd. De uitspraak van De Coubertin is later populair samengevat als: Meedoen is belangrijker dan winnen.
We weten echter allemaal dat het momenteel enkele en alleen om de medailles gaat. Daarom vind ik het bericht zo aardig dat er uit Tonga (een eilandengroep in de Stille Oceaan) een sporter mee doet die twee jaar geleden ook al mee heeft gedaan aan de Zomerspelen. Hij doet mee aan het langlaufen, ook al had hij tot voor kort nog nooit sneeuw gezien. Voor hem gaat inderdaad op: Meedoen is belangrijker dan winnen.
Nemen wij die uitspraak als christelijke gemeente ook ter harte? Is in de kerk meedoen niet sowieso belangrijker dan winnen?
Piet Vellekoop