Op deze pagina zal iedere leesweek een leeshulp worden geplaatst. Een team van theologen uit verschillende kerken zal daarin gedachten meegeven die je kunnen helpen bij je leestocht.
| Leeshulp – week 38 29 november – 05 december 2015 |
Galaten, Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen, 1 Tessalonicenzen, 2 Tessalonicenzen, 1 Timoteüs en 2 Timoteüs.
De brief aan de Galaten
Paulus probeert de gemeenten in Galatië te overtuigen van zijn goede werken en woorden. Hij vertelt wie hij is en wat hij allemaal gedaan heeft en nog steeds doet om hun vertrouwen weer te winnen, lijkt het. Vervolgens een heel relaas over de wet en hoe rechtvaardig te worden. Volgens Paulus is er geen wet nodig om rechtvaardig te worden. Enkel en alleen door geloof in Jezus Christus is het mogelijk om rechtvaardig te worden. In hoeverre klopt dat, want later in deze brief maakt hij zeer duidelijk dat we bepaalde dingen wel moeten laten, ons daar niet aan over moeten geven, om deel te hebben aan het koninkrijk van God. Het lijkt alsof Paulus zichzelf enigszins tegenspreekt. Hij spreekt de gemeenten zeer streng toe over hun gebrek aan vertrouwen. Ze moeten niet langer strikt leven volgens de wet, maar vertrouwen op God, zich laten leiden door de Geest. Die vrijheid is ons mensen gegeven en daar mogen we ook gebruik van maken, zegt Paulus. Niet langer hoeven we ons te onderwerpen aan de wet, maar dan moeten we wel leven volgens de vruchten van de geest.
De brief aan de Efeziërs
Of deze brief echt bedoeld was voor de gemeente in Efeze is de vraag. Het is een vrij algemene brief, die wellicht aan meerdere gemeenten is doorgestuurd. Het gaat in deze brief met name over de kerk als het lichaam van Christus. Paulus (of degene die in zijn naam geschreven heeft) is bezorgd over de eenheid in de kerk. Daarom een brief om de gemeente(n) te herinneren aan de verbondenheid met Christus en de eenheid als Gods volk. Door Gods genade en ons geloof in Christus zijn wij gered en niet door onze daden, maakt Paulus wederom duidelijk. Een oproep tot geloof en eenheid in Jezus Christus. Daarbij toch een hoop regels, geboden en verboden.
De brief aan de Filippenzen
Een brief van Paulus aan de gemeente in Filippi. Hij schrijft deze brief vanuit gevangenschap en probeert het contact met de gemeente te onderhouden. De gemeente wordt aangespoord om door te gaan op de weg van Christus, om vol te houden. Bovendien worden ze gewaarschuwd voor eventuele gevaren, verleidingen, die op hun pad zouden kunnen komen. Hij wil hen bemoedigen en op die manier wellicht ook zichzelf bemoedigen om door te gaan en de strijd in naam van Christus niet op te geven en door te gaan met het verkondigen van het evangelie.
De brief aan de Kolossenzen
Het is niet zeker of Paulus deze brief zelf geschreven heeft. Wellicht door een leerling die zijn brief meer gezag wilde geven door hem aan Paulus toe te schrijven. Het zou ook zo kunnen zijn dat Paulus’ gedachtengoed is veranderd in de loop van de tijd. Het valt op dat deze brief veel minder theologisch is. We horen vooral leefregels voor de omgang met elkaar.
De eerste en tweede brief aan de Tessalonicenzen
De eerste brief aan de Tessalonicenzen is het oudste document in het Nieuwe Testament. Een warme en vriendelijke brief van Paulus, waarin hij probeert zijn goede bedoelingen te benadrukken en antwoord geeft op een vraag uit de gemeente over het lot van de overledenen. Verder is deze brief met name bedoeld ter bemoediging.
Evenals de tweede brief, waarin Paulus met name in gaat op de komst van Christus en hoe te leven tot die tijd. Te leven volgens de traditie en het dagelijks werk niet te verwaarlozen. Een korte brief met aanbevelingen.
De eerste en tweede brief aan Timoteüs
Timoteüs was een leerling of een medewerker van Paulus, zoals we al konden lezen in de eerdere brieven. Ook van deze brieven is niet met zekerheid te zeggen of ze van de hand van Paulus zelf zijn. In deze brieven komen met name pastorale thema’s aan bod. In de eerste brief aan Timoteüs gaat het over het reilen en zeilen in een christelijke gemeente en het gedrag van de ambtsdragers. Ook de positie van de vrouw komt aan bod. Wederom niet erg vrouwvriendelijk.
De tweede brief zou gezien kunnen worden als een afscheidsbrief van Paulus. Hij zit gevangen en ziet zijn einde naderen. Hij drukt Timoteüs nog enkele dingen op het hart en herinnert hem aan zijn taak: het verkondigen van de blijde boodschap in deze donkere wereld.
Veel leesplezier!
Ds. Chantal Schaap,
Predikant van de Nederlandse Protestantse gemeente in Parijs