Op 16 september jl. heeft de diaconie van onze wijkgemeente een samenwerkingsovereenkomst getekend met de PKN waarin we verklaren mee te werken aan het project ‘Zorgzame Kerk’ en specifiek aan het deelproject: Zorgmaatje. Wij (drie gemeenteleden en vier diakenen) willen ons inzetten voor hen die (binnen of buiten de kerk) aan huis gekluisterd zijn, door ziekte of afnemende mobiliteit. In onderlinge samenwerking met (zorg-) organisaties willen we op het spoor komen van mensen die behoefte hebben aan iemand die er voor hen kan zijn, voor de zorgvrager zelf, maar ook voor de vaak zwaarbelaste mantelzorger.
‘Zorgmaatjes’ speelt in op de ontwikkeling in de zorg waarin wordt ingezet op het samenwerken tussen vrijwilligers en beroepskrachten. Het gaat hierbij om versterking; om vrijwillige inzet te versterken en te zoeken naar lokale samenwerkingsverbanden. Het gaat ook om verbinden: verbinding tussen vrijwilligers en zorgafhankelijke mensen en het opbouwen van een netwerkstructuur waarin niemand tussen wal en schip beland of vermalen wordt in de ambtelijke zorgmolens bij de ingezette decentralisatie van AWBZ zorg naar de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning).
Handen
Gelukkig is de mens die tot het einde
handen mag voelen die goed doen
De hand die met aandacht wast.
De hand die met zorg aankleedt.
De hand die met liefde kamt.
De hand die met tact aanraakt.
De hand die met het hart troost.
Geen mens kan leven
zonder de hand, die teder is,
die behoedt, die beschermt
en bemoediging uitstraalt.
Tot het einde toe
verlangt de mens naar die hand,
totdat er die andere Hand is
Die alle wonden geneest,
Die alle pijn heelt,
Die alle tranen wist.
Tot die tijd kunnen ónze handen
een voorproef zijn van die Handen.
Handen en voeten geven
aan Liefde en gastvrijheid
die wij allen nodig hebben,
de Bron waaruit wij leven.