Heb je naaste lief als jezelf
Met de woorden van Bløf loste Ds. Piet Vellekoop in de dienst van 30 maart een belofte in door in te gaan op de belangrijkste wet: Heb je naaste lief als jezelf. Het evangelie gaat over het leven hier en nu. Je kunt werkelijk van de ander houden, als je voldoende van jezelf houdt. Je kunt er voor die ander zijn, als je er voor jezelf bent. Maar hoe doe je dat? Hoeveel kritiek hebben we niet op onszelf? Mijn lijf is te groot, te dik, te iel, te dun… En wat spookt er in ons hart en ziel niet allemaal rond? ‘De mensen moesten eens weten wat er in mij huist aan angsten, driften en onzekerheid. Maar ook diepe pijn, stille verlangens en hunkering; zelfs naar warmte, liefde en trouw. Hoe kan ik mezelf liefhebben? Er is zoveel onaanraakbaars, ontoelaatbaars in mij…’
ik dacht al lang niet meer aan jou
ik was je min of meer vergeten
maar plotseling vraag ik me af:
waar heb je al die tijd gezeten
Oooh, was je maar hier, was je maar hier met mij
Jezus zegt in het evangelie als het ware de tekst van Bløf: Was je maar hier, was je maar hier met mij. Zo eenvoudig is het liefhebben van je naaste als jezelf. Was je maar hier met mij! Allemaal een plek onder de zon. Iemand zijn in elkaars en Gods ogen. Jezus gaf juist het vermogen om van jezelf te houden terug. Kijk maar naar zijn contact met de minderen in de samenleving. Zo maakte hij het mogelijk om ook van je naaste te houden. Hij zag en ziet ons met een oog vol liefde, geduld en goedheid. Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles verdraagt zij, alles hoopt zij. Jezus kon echte liefde opbrengen omdat hij zelf de hoogte en diepte van zijn ziel had gepeild. ‘Mag ik hier wel zijn zoals ik ben?’ is een herkenbare angst voor zoveel mensen. Ja, dat mag u! Openstaan voor jezelf en alles wat er leeft, aan duisternis en licht, en aan alles er tussen in. Dat is houden van jezelf. Zonder veroordeling, met geduld en lef kijken wat er in je leeft. Niet uit angst en walging of uit taboegevoelens gedachten en gevoelens wegduwen omdat ze eenvoudig niet horen of omdat ze niet christelijk zijn; God heeft onszelf zo geschapen met hoogtes en dieptes. Hij veroordeelt ons niet. Waarom zouden we onszelf dan veroordelen?
Was er leegte tussen jou en mij
we namen afscheid, dat is vrijheid
nu ik merk dat ik de weg kwijt ben,
zou ik willen dat jij mij thuis brengt
Deze woorden zijn haast een gebed. We moeten accepteren dat we mens zijn. Was je maar hier, als ieder ander. Niet te snel oordelen en veroordelen. Dan zul je de ander zien en liefhebben. Zoals God ons ziet en liefheeft.
Ver weg en onbekend mis ik jou opeens en weet niet waar je bent. Oooh, was je maar hier!